z wolna
wolno, bez pośpiechu
dalej z wolna kroczy Stado cielic tyrolskich z mosiężnymi dzwonki (I) Więc zbliżył się i, z wolna gładząc faworyty, Rzekł z uśmiechem, a był to uśmiech jadowity (I) on się wszystkim skłonił I z wolna w tabakierę palcami zadzwonił (I) Ruszyli szczwacze z wolna, jeden tuż za drugim (II) Oddalała się z wolna od swych towarzyszy (III)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Czas